Po ciężkim ataku grypy po kilku godzinach/dniach poprawy nagle niektórzy pacjenci zapadają na inną chorobę, która bardzo często prowadzi do śmierci. Objawami choroby są: ogólna apatia, słabość, utrata przytomności, śpiączki, bardzo silne blednięcie, niedokrwistość. Śmierć następuje w skutek osłabienia organizmu, niedokrwistości, marskości narządów wewnętrznych, niewybudzenia ze śpiączki, niedotlenienia mózgu. W czasie sekcji zwłok wykrywano liczne zakrzepy wewnątrz naczyń krwionośnych, w których stwierdzono silnie zniszczone i zdeformowane erytrocyty oraz bardzo duży udział immunoglobulin w kompleksach ze specyficznymi peptydami. W trakcie analiz immunologicznych, jeszcze za życia pacjentów, zidentyfikowano peptyd wirusa (fragment kapsydu), który rozpoznawany jest przez limfocyty T. Do tej pory odkryto kilka typów tych peptydów i podzielono je ze względu na nasilenie objawów grypy oraz zakres powikłań pogrypowych:

• vir1 – najsilniejsze objawy grypy, prawie wszyscy pacjenci zmarli w wyniku powikań,
• vir2 – lżejszy przebieg grypy, prawie wszyscy pacjenci zmarli,
• vir3 – lekki przebieg grypy, część pacjentów (około 60%) zmarła.

Stwierdzono również, że w krajach tropikalnych część pacjentów odpornych na malarię jest również odpornych na powikłania pochorobowe, podobną odporność ma niewielka część ludzi z innych klimatów cierpiących na niedokrwistość wrodzoną.

Sekwencje wykrytych wirusów:

>vir_1A VHLTPEEKSAVTALWGKVNVDEVGGEALGR
>vir_1B LTPEEKSAVTALWGKVNVDEVGGEALGR
>vir_2A LTPEESGVTALWGKVNVDEVEALGR
>vir_2B HITPEESGVTALWGKVNVDEVEALGR
>vir_2C TPEEKSGVTALWGKVNVDEVEALGR
>vir_3A AITPEEKSAGAVTAIWAKVNVDE
>vir_3B ALHPEEKSAGAAVTAIWANVDEV
>vir_3C MITPEEKSAGAVTAIWGVDE

Analizując wszystkie sekwencje można stwierdzić, że wszystkie wirusy mają wspólne pochodzenie. Pojawianie się objawów choroby wynika z analogii cząsteczek wirusa do ludzkiej hemoglobiny. Gdy dojdzie do zakażenia ludzki system odpornościowy może rozpoznawać własne cząsteczki hemoglobiny jako obce (choroby autoimmunologiczne). Wirus 1 wykazuje największy stopień homologii, jest to wprost proporcjonalne do objawów choroby które wywołuje.